Het Wollige Nieuws
Nieuws of fabels uit Het Wolwinkeltje van Tante Jans
Jaargang 1
Uitgave: 10
Lieve kinderen,
Wat gaat de tijd toch snel. Soms lijkt het wel alsof de dag maar 12, in plaats van 24 uur heeft. Ik zou jullie zoveel willen vertellen, maar dat kan natuurlijk niet. Ook jullie hebben het druk. Naar school, sporten of een muziekinstrument leren bespelen. Familiebezoeken, misschien bij Oma en Opa logeren. Maar vandaag kan ik jullie weer 4 avonturen vertellen.
Jullie weten dat Piet de rat in de nachtelijke uren altijd op zoek gaat naar voor hem bruikbare spulletjes. Ten minste, dat zegt hij. volgens mij zijn het spulletjes die hij mooi vindt en niet kan laten staan. Maar ik geef toe, dikwijls komen die spullejes heel goed van pas en zijn de dieren maar wat blij met zijn vondst. Op een ochtend baalde hij behoorlijk. Niets had hij kunnen vinden die nacht, maar op weg naar huis gebeurde er iets onverwachts. Wat op zijn pad kwam lees je in ‘De Bolderkar’.
Een verlegen meisje loopt het Wolwinkeltje van Tante Jans binnen. In haar armen draagt zijn haar kostbaarste bezit. Een bezit wat ook haar grootste verlies weerspiegeld. Lees wat er met dat kleine meisje aan de hand is en wat haar kostbaarste bezit is in ‘Onrust’.
Wat hebben ze het weer druk met van alles en nog wat in de tuin. Vooral Grietje is weer lekker opdreef, maar gelukkig is Bromknor er om de boel weer wat te bedaren. Tante Jans krijgt van dit alles niets mee. Nee Tante Jans troost liefdevol het verlegen meisje, dat haar een voor haar verdrietige vraag moet stellen. Gaat Tante Jans haar helpen? Lees het in ‘Mag ze blijven’.
Lieve kinderen,
Net als bij jullie kan het weer hier ook voor verrassingen zorgen. Dat was ook vorige week weer het geval. Regen veranderde in sneeuw. Eerst grote vlokken, maar dat ging al snel over in stuifsneeuw of een zogenaamde blizzard. De storm had het hok van Bromknor omvergeblazen. Piet en hij konden geen poot voor ogen zien. Al snel was de wereld om hen heen wit. Piet zou Piet niet zijn als hij niet zou willen weten of alles goed was met de andere. Maar tijdens zijn speurtocht door de tuin stootte hij zijn neus tegen iets stekeligs. Lees het in ‘Dier in nood‘.
Grietje de Geit
Beer heeft mij gevraagd om mij aan jullie voortestellen. ‘Waarom,’ vroeg ik hem nog. Wie kent mijn nou niet. Iedereen weet toch dat ik Grietje de Geit ben. Ik ben beroemd in de hele omgeving, dus waarom zou ik iets over mijzelf vertellen. Het is de bedoeling dat ze over mij schrijven, niet andersom. ‘Doe niet zo eigenwijs, doe het nou maar gewoon,’ zei Beer.
Nou vooruit dan maar. Mijn naam kennen jullie al en ik woon bij Tante Jans in de tuin, ook dat weten jullie immers al. Ik ben hier heel belangrijk in de tuin. Er gebeurt echt niets waar ik geen weet van heb. Ik ben gek op babbelen, maar de anderen noemen dat roddelen. Nou ja zeg, het is toch heel belangrijk dat wij in de tuin weten hoe het met de ander gaat. Dat noem ik echt geen roddelen hoor. Ik geef toe dat ik de boel soms een beetje opstookt, maar anders wordt het hier wel heel erg saai. Ik bedoel het heus niet slecht hoor. Als ik één van de andere moet helpen ben ik daar ook niet te beroerd voor. We hebben het best gezellig met zijn allen.
Een nieuwe baan
Een man is al een paar dagen aan het zoeken naar een baan, maar tot nu toe heeft hij geen succes. Hij besluit een uitzendbureau binnen te stappen, maar ook zij hebben geen werk voor hem. Of toch…, er is één baan vrij in de dierentuin. De grote mannetjesbaviaan is ziek en ‘the show must go on,’ zegt de dame van het uitzendbureau. De man denkt na en denkt. Ach hoe moeilijk kan dat zijn. De volgende dag gaat hij verkleed als baviaan de apenkooi in, maar dan ziet hij plotseling een leeuw op hem afkomen. Hij krijgt het warm en besluit om zich niet te bewegen in de hoop dat de leeuw vanzelf weggaat. Maar niets is minder waar. De leeuw komt wel heel dicht bij en dan hoort hij de leeuw in zijn oor fluisteren: ‘Psst, ben jij ook van het uitzendbureau?’
Mopje van de maand
23 februari 2023
Dit blad is samengesteld
door de Nobody’s