Het Afscheid

Met zijn zonnestralen verwarmt de zon deze ochtend wederom het dorp Oetel. Vandaag is het niet zomaar een alledaagse dag, nee vandaag is de dag aangebroken dat de kinderen afscheid gaan nemen van juf Elke. De afgelopen vier weken hebben zij samen met juf Grentine prachtige cadeaus gemaakt. De meisjes zijn druk bezig geweest met het naaien en borduren en de jongens hebben voorwerpen geproduceerd. Sommige zijn geholpen door Jorhim die ze leerde hoe ze het voorwerp nog meer konden verfraaien. Het zijn prachtige cadeaus geworden en niet alleen juf Grentina is trots op ze, maar stiekem zijn ze dat zelf ook.

De klas is prachtig versierd en de moeders hebben lekkere hapjes bereid. Ook al is het een gewone schooldag, er zal deze dag beslist geen les worden gegeven. Gisteren is ook de vriend van juf Elke in het dorp aangekomen en morgenochtend zal hij samen met Elke vertrekken.

Maar vooralsnog is het vandaag een feestelijke dag voor juf Elke.

Grentina heeft met Elke afgesproken dat zij wat later naar school zou komen en als verrassing hadden de kinderen een heerlijk ontbijt bij het huisje van juffrouw Elke afgegeven. Niet alleen de kinderen, maar ook de overige bewoners van Oetel zijn naar het schoolgebouw gekomen.

De cadeaus liggen vooraan in de klas op een lange tafel uitgestald en er is zelfs een reuze bruidstaart door Kokkie gebakken. Iedereen wacht met spanning op de komst van Elke en Bose.

De omgeving en het klaslokaal zijn omgetoverd in een sprookjesachtige sfeer en Grentina heeft samen met de kinderen een prachtig lied ingestudeerd. Het is de bedoeling dat als het bruidspaar binnenkomt zij deze zullen zingen. Freek staat buiten op de uitkijk en iedereen hoopt maar dat hij deze taak goed verricht en niet zoals gewoonlijk weer eens wordt afgeleid door iets dat hij wil gaan observeren.

Freek zit inderdaad gefascineerd naar het spel van een stel eekhoorns te kijken en probeert te ontdekken hoe het mogelijk is dat zij zo lenig van de ene naar de andere tak kunnen overspringen.

Hij heeft totaal niet in de gaten dat juf Elke en Bose eraan komen. Vertedert kijkt juf Elke naar hem en ze begrijpt dat zijn aandacht, zoals gewoonlijk weer naar iets anders uitgaat dan dat wat hem is opgedragen.

‘Hallo Freek, wat ben je aan het doen,’ vraagt ze zacht?

Verschrikt kijkt hij haar aan en hakkelt: ‘Ik…, ik…, ik moet snel naar binnen.’

Zo snel als zijn beentjes hem kunnen dragen rent hij naar binnen om de anderen te waarschuwen dat juf Elke en Bose eraan komen.

‘Wacht even Bose,’ fluistert Elke. ‘Dit kleintje had de opdracht om de anderen te melden dat wij eraan komen, maar zoals gewoonlijk wordt Freek afgeleid door de wonderen der natuur.’

‘Hij is wel grappig,’ antwoordt Bose.

‘Hij is ook erg grappig, maar je moet hem alleen niet zo’n bijzondere opdracht geven. We wandelen dus heel rustig naar de school zodat hij niet in verlegenheid wordt gebracht.’

‘De juf komt, de juf komt eraan,’ roept Freek intussen.

‘Kom dan maar gauw tussen ons in staan,’ antwoordt juf Grentina.

Op het moment dat juf Elke en Bose binnen treden worden ze toegezongen door alle bewoners van Oetel en Karel houdt een geweldige toespraak waar Elke tranen van in haar ogen krijgt.