Lusteloos en eenzaam
De dag begint zonnig en Grentina besluit om vandaag een flinke wandeling te gaan maken. Voor de zekerheid neemt ze toch haar jasje mee, je weet maar nooit of het zou kunnen gaan regenen.
Haar jasje stopt ze samen met wat boterhammetjes in haar rugtasje en dan gaat ze op pad. Al snel gaan haar gedachten terug naar thuis en ondanks dat ze het reuze naar haar zin heeft in Oetel, mist ze haar oude dorp. Eigenlijk is het niet het dorp zelf, nee het is anders. Ze mist haar vroegere bezigheden, de kinderen en de ouderen waar ze het altijd druk mee had. Eigenlijk heeft ze hier veel te weinig te doen en wat ze doet, geeft haar niet genoeg voldoening. De andere zullen hun draai wel vinden, maar zijzelf weet het helaas nog niet.
Foxie heeft het altijd druk met het schoonhouden van hun onderkomen, koken en wassen en daarnaast heeft zij handwerken als hobby. In ons oude dorp stond ze bekent om haar prachtige creaties, die de bewoners in Oetel ongetwijfeld ook fantastisch zullen gaan vinden.
Ik daarentegen heb niets met schoonmaken of met handwerken, piekert Grentina. Ja, een knoop aanzetten of een sok stoppen, dat kan ik wel maar leuk vind ik het niet. Nee, ik zorg daarentegen graag voor anderen.
En Jorhim, ja Jorhim is goed in het smeden en repareren van voorwerpen. Hij maakt de prachtigste werken en de bewoners van Oetel zullen maar wat verheugd zijn met de werken die hij in de toekomst voor hen zal gaan creëren.
Ook Davidri gaat zijn draai wel vinden. Die gaat het vooral druk krijgen met het aanleggen van een moestuin. Zijn zelfgekweekte groenten en kruiden zijn verrukkelijk en ik hoop maar dat hij daar snel mee kan starten, want sommige kruiden zijn onmisbaar om een lekkere maaltijd te bereiden. Maar wat moet ik doen om mijn dagen nuttig te kunnen besteden. Oh, wist ik dat maar.
Hierover loopt ze te piekeren en soms kan ze hierover best een beetje verdrietig zijn.
In de verte ziet ze Frummel aankomen. Op zijn rug draagt hij zijn mand, die ook deze keer weer vol zit met handelswaar. Frummel kan het heel goed vinden met Davidri, die hem overigens heeft gevraagd of hij aan verschillende jonge kruidenplantjes kan komen, zodat hij deze kan gaan kweken. Frummel heeft hem beloofd dat hij zijn best zou doen om ze te vinden en samen hadden ze al plannen gemaakt om in de toekomst vaker samen te gaan werken. Als het Davidri lukt, en daar twijfelt Grentina niet aan, dan zou Frummel het wat rustiger aan kunnen gaan doen. Dan hoeft hij immers niet meer zo vaak erop uit om verse kruiden of groente en fruit te scoren.
‘Hallo lief,’ groet Frummel. ‘Lekker op pad met dit mooie weer?’
‘Ja, ik dacht laat ik maar wat gaan wandelen. Eigenlijk verveel ik mij soms zo,’ antwoordt Grentina.
‘Wat deed je dan voordat je in Oetel kwam wonen?’
‘Ja, toen had ik het altijd druk met de ouderen en de kinderen uit het dorp, maar nu…’
‘Misschien moet je eens met Karel gaan praten, die heeft misschien wel een oplossing voor jou probleem.’
‘Echt, zou je denken?’
‘Daar ben ik van overtuigd.’
‘Dat ga ik doen, weet je ik ga morgenochtend meteen naar hem toe. Frummel, dank je wel voor je raad.’
Frummel loopt door en Grentina kijkt hem na. Op de één of andere manier voelt ze zich ineens een stuk beter. Morgen, ja morgen zou ze naar Karel gaan en hem vragen om haar te helpen.
Hopelijk kan Karel haar helpen, want de dagen nutteloos en verveelt doorkomen is voor niemand leuk. Of denken jullie daar anders over?