De Verandering
Mama Mette en haar man Tron wonen zoals je ziet in een dicht bebost bos. In het bos staan grote bomen met enorme wortels. Tussen die enorme bomen staan hier en daar wat kleinere boompjes.
Mama Mette en papa Tron hebben samen een zoon Drude, de belhamel van de familie en een lieftallige dochter Elv. Dat schrijf je met een v, dus niet met een f, zoals het bij de trollen hoort.
Drude en Elv spelen dikwijls rondom het boomhuis, waar zij samen veel plezier aan beleven. De familie leeft van de jacht en wroeten knollen uit de grond.
Vandaag moet Drude eraan geloven. Hij gaat samen met papa Tron op jacht. Later moet hij immers zijn eigen maaltijden bij elkaar kunnen scharrelen. Voor deze klus heb je vaardigheden nodig en die fijne kneepjes gaat papa Tron hem leren.
Elv is ons prinsesje, zij is voornamelijk nog bezig met haar dagboek, waar zij al haar geheimen en avonturen in schrijft. Ook de streken die zij stiekem met haar broer uithaalt schrijft zij erin.
De dag begint zoals alle andere, maar vandaag gaat er een grote verandering plaatsvinden in het leven van de familie Poppels.
Het is tegen het middaguur als de grond onder hen begint te bewegen. Niet begrijpend kijken ze elkaar aan. Dit hadden ze nog nooit eerder meegemaakt en papa vindt dat ze zo snel mogelijk moeten zien weg te komen. Hij roept naar zijn vrouw dat ze snel de kar moet klaarzetten.
‘We moeten hier weg zien te komen en wel zo snel mogelijk’, roept hij.
Ze vertrouwen papa Tron en volgen zijn bevelen op. De kar wordt voor het boomhuis gezet en ze laden hem vol met spullen die strikt nodig zijn. Veel tijd hebben ze niet, maar ze werken alle vier zo snel als ze kunnen.
Plots begint de grond nog heftiger te schudden en er verschijnen enorme scheuren die al snel groter en groter worden en veranderen in spleten. Ze weten dat er geen tijd te verliezen is en dat ze nu haast moeten maken om weg te komen.
De boom, die jaren hun huis is geweest begint te kraken en de ene na de andere tak breekt af en valt op de grond. Eén ervan mist op een haar na mama Mette. De schrik zit er nu goed in en ze durft zich nauwelijks te bewegen. In paniek roept ze: ‘We moeten vertrekken! Nu, voor het te laat is.’
‘Maar…, maar…,’ mijn dagboek ligt nog binnen. Die kan ik echt niet achterlaten,’ snikt Elv.
Papa Tron zet haar in de kar en probeert haar ervan te overtuigen dat ze nu echt moeten vertrekken.
Beteuterd kijkt ze om zich heen, want ze snapt hier niets van. Wat moest ze zonder haar dagboek doen, denkt ze. Daar staan immer al haar geheimen en tekeningen in. Ze wil van de kar af springen, maar papa beveelt haar te blijven zitten.
‘We hebben geen keus, schat. We moeten hier zo snel mogelijk zien weg te komen,’ en hij zet de kar in beweging.
Elf luistert niet en springt toch uit de kar en rent terug naar de boom.
‘Hou je goed vast,’ roept mama boven het lawaai uit en kijkt of haar kinderen veilig in de kar zitten.
Tot haar grote schrik ziet ze de grond rondom hun oude huis openscheuren en in één van de spleten verdwijnen. Dan ontdekt ze dat Elv aan de andere kant van de spleet staat en dat ook zij op het punt staat om de afgrond in te storten. In paniek weet ze niet wat ze moet doen en kan alleen maar hopen dat haar dochter niet in de stromende hete lava valt. Ze zou verbranden en dan zien ze haar nooit meer terug.
Elv begrijpt maar al te goed dat het dom van haar was om haar dagboek te gaan halen en ze ziet de bomen als rietjes om haar heen vallen.
Papa Tron zet de kar op een veilige plek en plots horen ze Elv in paniek om hulp roepen. Ook Drude ziet het gebeuren met angst in zijn ogen aan en schreeuwt haar toe: ‘Loop over die boom naar de overkant. Opschieten, anders is het te laat!’
Elv kijkt zoekend om zich heen en rent op de boom af. In de afgrond ziet ze de kokende massa aan haar voorbij trekken en de hitte van het vuur doet pijn aan haar gezicht. Plots ziet ze de sneeuwwitte muis aankomen rennen en dat geeft haar vleugels. In één keer rent ze over de boom naar de overkant. De muis met zijn rode dasje volgt haar voorbeeld en ook hij komt veilig aan de overkant.
Drude pakt haar arm en helpt haar van de boom af. Opgelucht staan ze op veilige afstand en niet veel later zien ze ook de boom de afgrond in storten.
‘Dat was op het nippertje,’ roept Drude. ‘Elv doet altijd van die domme dingen.’
‘Ja knul, net als jij. Gelukkig is ze weer veilig bij ons,’ antwoordt papa Tron.
Allen kijken naar de volgeladen kar. Drude ziet tot zijn grote verbazing dat het ei dat niet ver van hun huis lag ook is opgeladen. Niemand weet hoe het daar gekomen is, maar weten wel zeker dat het niet van een vogel afkomstig is.
Drude klimt op de kar en onderzoekt het ei zorgvuldig. Hij krabt achter zijn oor en tikt met zijn knokkels tegen het ei. ‘Het is keihard. Is het wel een ei?’
