Luisteren

Van verre hoor ik onze kleinzoon al roepen. ‘Opa, oma, Luuk komt eraan. Luuk komt logeren.’ Hij laat zich in oma’s armen vallen en mij geeft hij een high five Vervolgens rent hij naar zijn speelhoekje en sleept zijn nieuwe duplo kasteel naar de salontafel. Daar stalt hij het geheel uit, inclusief kanonskogel en zijn postkoetsen. Iedere keer is het een lust voor het oog om te zien hoe opgewekt hij in zijn spel opgaat. Hij komt op me afrennen en roept.

‘Opa zullen we samen met de ridders spelen.’ Hij neemt mijn hand en leid me naar de tafel. Samen spelen, samen delen, ja toch oma?’

Oma knik bevestigend en zet hem op zijn eigen stoeltje voor de tafel. Hij gaat helemaal op in zijn fantasiewereld en hoort niets meer om zich heen.

Na het eten stopt oma hem in bad. Ook daar gaan zijn favoriete bad speeltjes in en hij vermaakt zich kostelijk. Soms vraag ik me af waar hij toch al die energie vandaan haalt. Alles vindt hij prachtig en nooit is hij sacherijnig, bedenk ik.

Na het bad nog even spelen en gezellig met oma en opa koffiedrinken voordat hij naar zijn bedje gaat. ‘Oma, ik wil niet in het Ikea bedje slapen, maar in Nina’s bedje.’

Het bedje van zijn zusje staat in onze slaapkamer. Blijkbaar vind hij het toch veel gezelliger om bij zijn opa en oma in de kamer te slapen dan in de logeerkamer waar zijn peuterbedje staat. We maken daar geen drama van en na het ritueel tandenpoetsen, legt oma hem in het bedje van zijn zusje. Het duurt niet lang voordat hij naar dromenland is vertrokken.

’s Nachts merk ik dat zijn oma het waken niet is verleerd. Zo af en toe kijkt ze of hij nog wel onder zijn dekentje ligt. Vredig slaapt hij op zijn buik of op zijn knietjes dwars door het ledikant.

‘Opa….., ik ben wakker.’

Ik kom uit een diepe slaap, hef mijn hoofd op en zie zijn koppetje net boven de rand van het ledikant uitsteken. Als hij me ziet begint hij triomfantelijk te grijnzen. Hij heeft weer gewonnen, opa is wakker.

‘Luuk is wakker, jij ook hè opa?’

Omdat het toch nog wel erg vroeg is, duik ik nog even diep onder de dekens en zegt:

‘Opa is nog niet wakker, ga nog maar even slapen. Probeer het nou maar,’ en tot mijn verbazing, zie ik hem wegduiken en het wordt muisstil. Ik duw mijn hoofd nog eens lekker in de kussen en krijg het gevoel dat ik heb gewonnen.

Nog even doezelde ik in, maar hoor dan opnieuw zijn stemmetje. ‘Opa ik ben wakker. Ik heb het geprobeerd. Mag ik nu naar de kamer?

Ik hoor oma grinniken en bedenk me dat mijn triomf van korte duur was. ‘Luuk, het is nog veel te vroeg. Opa is nog moe. Ga nu maar even lekker slapen, dat is goed voor je, dan groeien je hersentjes en dan wordt je later heel knap. Je moet nu wel even naar opa luisteren.’

Gespannen wacht ik af wat hij gaat doen. Tot mijn tevredenheid zie hem weer gaan liggen en tussen de spijlen door ligt hij mij met grote ogen bedenkelijk aan kijken.

Oma probeert haar lachen in te houden, kijkt mij aan en trekt haar wenkbrauwen op alsof ze wil zeggen. ‘Nou, hoe ga je dit oplossen?’

Opnieuw hoor ik zachte geluidjes uit het bedje komen en merk dat hij zachtjes in zichzelf ligt te praten. Opeens staat hij op en vraagt.

‘Opa, wat is luisteren?’

Einde