Het Wollige Nieuws
Nieuws of fabels uit het wolwinkeltje van Tante Jans
jaargang 1
Uitgave: 11
Lieve kinderen,
Tjonge jonge, tjonge jonge. Wat is er weer veel gebeurd in en rondom het wolwinkeltje.
Grietje liep uit verveling weer eens te mekkeren en zoals gewoonlijk vindt ze dan altijd wel een slachtoffer waar ze op kan mopperen. Alleen zat de werkelijkheid even iets anders in elkaar dan zij had gedacht. Oh, oh. Wat is het toch een drama Queen. Lees het in: ‘Grietje is boos’.
Tante Jans heeft voor Mette een mooi plekje uitgezocht. Daar mag ze blijven staan, mits Annabel weer terugkomt. Even is Tante Jans verdrietig omdat ze eraan herinnerd wordt dat Annabel zo plotseling verdween. Tot op heden weet niemand wat er met haar is gebeurd. Is ze uit zichzelf weggegaan of..?
Mette is best tevreden met haar nieuwe plekje, maar vandaag zou ze graag in de keuken voor het open raam willen staan. Tante Jans vindt dat geen probleem, maar de dieren moeten toch wel even wennen aan die deftige pop. Lees het in: ‘Het verdriet van Tante Jans’.
In het hok van Bromknor blijkt een vreemd wezen te bivakkeren. Geen van de dieren uit de tuin heeft hem of haar ooit eerder gezien. Na wat angstige momenten blijkt hij of zij toch wel heel nuttig te zijn en wordt er zelfs besloten dat ze hem gaan helpen bij het terugvinden van iets, maar wat dat is lees je in: ‘De ongenode gast’.
Al twee dagen komt er telkens een jongentje voor onze etalage staan. Hij kijkt erg verdrietig en in zijn armen heeft hij een teddybeer. Zoals jullie weten ben ik ook een beer en ik ben best wel nieuwsgierig waarom het jongentje zo verdrietig is. Is er misschien iets met zijn beer? Ik wacht dus gespannen af of hij het aandurft om de winkel in te komen. Dat kunnen jullie lezen in: ‘Het ongelukkige jongentje’.
Even voorstellen
Teun de Pitbull
Beer heeft mij gevraagd of ik mij aan jullie wil voorstellen. Ja, wat zal ik zeggen of wat moet ik over mijzelf vertellen. Er valt niet zoveel over mij te vertellen.
Nou, in ieder geval woon ik in de tuin naast die van Tante Jans, maar dat weten jullie al. er is trouwens wel één ding wat ik graag aan jullie kwijt wil!
Ik ben namelijk helemaal geen pitbull, maar een buldog. Waarom zij mij telkens Teun de Pittbull noemen is mij een raadsel. In het begin probeerde ik ze dat wel duidelijk te maken, maar niemand luisterde naar mij. Nou, nu laat ik het maar zo. Ik heb het reuze naar mijn zin bij mijn baasje. Zeker twee x per dag maken we een lange wandeling of gaan we hard rennen.
Behalve als het regent, daar heb ik zo’n hekel aan. Dan vertik ik het gewoon en verstop me. Ik hoor dan mijn baas wel roepen, maar die geeft het dan snel op. Stiekem denk ik dat hij dan ook geen zin heeft om naar buiten te gaan.
Een heel oud kinderversje
Ons klein klein Kapoentje
Verloor op weg naar huis haar schoentje.
Hoe moet ze nu lopen?
Hoe moet ze nu gaan?
Wie van jullie hebben thuis een schoentje staan?
20 maart 2023
Dit nieuwsblad is samengesteld
door de nobody’s