De Ruimtereis

Ergens op deze wereld is er besloten dat er een geheime ruimtereis gaat plaatsvinden. Een ruimtereis naar een planeet buiten ons zonnestelsel. De bemanning van het ruimteschip bestaat deze keer niet uit volwassenen, maar uit een jong meisje. Omdat de reis in het grootste geheim wordt gepland is het moeilijk om de juiste astronaut te vinden, maar Becky is erg geïnteresseerd in het heelal en de keuze valt dus al snel op haar. Ze wordt klaargestoomd om deze historische missie goed te laten verlopen. Buiten dat het al bijzonder is dat er een jong meisje de ruimte in gaat, is er nog iets bijzonders aan de hand. Er gaat namelijk ook nog een hond mee en zijn naam is Laffer. Laffer is speciaal getraind voor het uitvoeren van bepaalde taken en hij is geweldig trots op het feit dat hij meegaat op missie.

 

Eindelijk is de belangrijke dag aangebroken. Helaas is het geheim houden van deze missie niet helemaal gelukt. De hele wereld kijkt gespannen toe hoe Becky en Laffer klaar staan om te vertrekken en gelukkig verloopt de lancering voorspoedig en zijn ze op weg naar de verre planeet.

Helaas komen ze halverwege de reis terecht in een meteorietenregen met enorme brokken, die rakelings langs het schip scheren en sommige raken het ruimteschip. Er treedt een technisch defect op, die ze met alle middelen en kennis die ze hebben proberen op te lossen. Ze raken steeds verder van de aarde verwijderd en het lijkt erop, dat als ze niet snel iets vinden, het schip onherstelbaar beschadigd is. De situatie lijkt hopeloos.

 

Verslagen neemt Becky plaats in de zetel en Laffer kijkt haar mistroostig aan. Ze hebben toch echt alles gedaan wat in hun vermogen ligt, maar waarom lukt het dan niet, denkt Becky.

Plotseling herinnert ze zich de pop, die één van hun begeleiders ze had laten zien, maar waar is die pop?

De pop, die oorspronkelijk bedoeld is om hen gezelschap te houden tijdens de lange reis, heeft een brede kennis van het heelal en de techniek waaruit het ruimteschip is opgebouwd. Misschien dat de pop ze uit deze benarde situatie kan redden, hoopt Becky vurig.

Ze geeft Laffer opdracht om de pop op te sporen en Laffer doet zijn uiterste best om de opdracht uit te voeren, wat hem ook uitstekend lukt.

Becky sluit de pop aan en hij vraagt haar: ‘Goede dag, wat kan ik voor u doen?’

‘Enkele onderdelen van onze instrumenten hebben beschadigingen opgelopen tijdens de meteorietenregen, kunt u ons helpen,’ vraagt Becky.

‘Maar natuurlijk, dat los ik voor u op,’ is het antwoordt.

De pop blijkt een geavanceerde kunstmatige intelligentie te bezitten en daar maken Becky en Laffer dankbaar gebruik van. Ze noemen hem Rover en al snel zien ze hem niet eens meer als een pop, maar als een gewaardeerd bemanningslid waar ze alles mee delen. Rover lost in no time alle problemen op en al snel hebben ze het schip weer onder controle en kunnen zij hun weg naar de planeet vervolgen.

 

Eindelijk arriveren ze op hun bestemming, een planeet vol wonderen die duidelijk anders is dan onze planeet ‘De aarde’. Het wordt al snel duidelijk dat ze hier niet lang kunnen blijven en daarbij komt dat, na die lange reis, hun voorraden aardig zijn afgenomen.

De beschadigingen aan het schip lijken toch ernstiger te zijn dan ze eerder hadden gedacht. Helaas is het defect niet te repareren, zelfs niet door Rover.

Samen proberen ze een plan te bedenken om naar de aarde terug te kunnen keren. Rover oppert om zijn brein te gebruiken om een noodsignaal te versturen naar de aarde in de hoop dat ze gered worden. Het is een risico, maar de enige die ze kunnen bedenken.

Rover legt Becky uit wat ze moet doen en ook al heeft een geavanceerde kunstmatige intelligente pop geen gevoel, toch is de stemming erg bedrukt. Becky begrijpt dat zodra ze Rover heeft losgekoppeld, hij niets meer voor ze kan doen en dat het enige wat zijn brein doet is berichten naar de aarde zenden, in de hoop dat ze gered worden.

 

Dagen zijn ze aan het werk en uiteindelijk lukt het om het brein van Rover te ontkoppelen en versturen ze het noodsignaal naar moeder aarde.

Het wachten duurt lang, maar na een paar weken krijgen ze bericht dat er een reddingsmissie onderweg is.

Het brein van Rover blijft continu aanstaan om contact te houden met het reddingsschip. Ze begrijpen dat het nog wel even kan duren voor dat ze gered worden, maar in tussen raken de voorraden op. Ze halveren hun rantsoen nogmaals door de helft en hopen dat ze op tijd gered zullen worden.

Becky en Laffer verzwakken met het uur en hebben nauwelijks in de gaten dat het reddingsschip hen inmiddels heeft gevonden. De arts zorgt ervoor dat ze aansterken en het eerste wat Becky wil weten is wat er met Rover is gebeurd, maar dan hoort ze plotseling een bekend geluid en komt Rover naast haar staan.

‘Je dacht toch niet dat ik in mijn eentje op die planeet zou blijven,’ moppert Rover.

Glimlachend kijken Becky en Laffer de witte pop aan en slaat Becky haar armen, en Laffer zijn poten om Rover heen.

 

Het reddingsschip zet koers naar de aarde, maar niet voordat ze al het onderzoekswerk dat het dappere drietal heeft verzameld veilig hebben gesteld. Deze gedurfde ruimtereis gaat de geschiedenis in als één van de meest memorabele en inspirerende missies ooit.

 

En Becky, ach zij droomt nog steeds van de sterren en de slimme hond die zijn unieke talenten benut en de geavanceerde kunstmatige intelligentie pop die bovenal haar grootste vriend is geworden.

 

Heeft ze dit hele verhaal nu gedroomd of……? Ach, wie zal het zeggen. Het was in ieder geval een prachtige reis die niemand haar kan afpakken.