De Kraaiende haan
Aan de rand van het dorp staat een kleine boerderij. De boer en zijn vrouw zijn erg geliefd en menig kind heeft er in de loop van de jaren, tijdens de vakantieperiode een fijne tijd doorgebracht.
Maar sinds kort is er een probleem… Elke ochtend, als de haan gaat kraaien zingt de hond mee.
Niet zomaar mee, nee hij zingt ontzettend vals. Zo vals dat de andere dieren ervan in de war raken. De haan wordt dan boos en gedurende de gehele dag loopt hij mokkend rond.
De sfeer op de boerderij wordt er niet beter op en de boer overlegt met zijn vrouw hoe zij dat probleem zouden kunnen oplossen.
‘Weet je vrouw, dit kan toch niet langer zo.’
‘Je hebt gelijk Bertus, hier moeten we iets aan doen, maar wat?’
Samen bedenken ze meerdere opties, maar komen tot de conclusie dat er dan altijd een verliezer is en dat willen ze voorkomen. Stil zitten ze voor zich uit te staren en dan valt de blik van de boerin op de piano, die al jaren in hun bezit is.
‘Bertus, ik heb een idee. Wat als we een lied voor ze verzinnen en ze deze elke morgen laten uitvoeren. We begeleiden ze net zolang totdat er geen valse noot meer te horen is.’
Bertus is maar wat trots op zijn vrouw. Hoe komt ze erop. Hij vindt het plan wel mooi, maar of het gaat slagen daar is hij nog niet zo zeker van.
De volgende morgen verzamelen ze alle dieren op de boerderij en leggen het plan van de boerin uit.
‘Laten we met zijn alle een speciaal lied verzinnen en dan gaan we samen oefenen. Net zolang totdat iedereen de juiste melodie en noten zingt. Op die manier zal de haan niet meer boos zijn en Brutus zingt dan niet meer vals. Wat vinden jullie van ons plan,’ vraagt de boerin?
Je gelooft het of niet, maar iedereen vindt het een cool idee en de geit bedenkt alvast de eerste regel van het liedje.
‘Op de boerderij, zo fijn en blij,’ begint ze.
‘Met onze veren en ons gekakel erbij,’ voegen de kippen eraan toe.
En ook de andere voegen er een regel aan toe. Al snel is het lied compleet en kunnen ze gaan oefenen. Alleen Brutus, die is erg verlegen. Je zou het niet zeggen voor zo’n grote hond, maar toch is dat zo. Maar ook hij doet zijn best en probeert op de maat van de muziek wijs te houden.
De haan vindt het maar niks, wat een gedoe, denkt hij. Als die hond zich niet met mijn gekraai had beziggehouden was al die moeite niet nodig geweest. Toch is hij al snel overstag en krijgt plezier in het samen zingen. Eerst zachtjes mee tokkelen, maar even later zingt hij het hoogste van allemaal.
Ze zijn nu al een paar dagen aan het oefenen en het lied klinkt geweldig. Alle dieren zingen in harmonie. De haan kraait vrolijk mee en Brutus de hond is blij dat hij niet meer vals zingt.
Van nu af aan is het weer één groot feest op de boerderij en de boer en boerin zijn enorm trots op hun dieren. De haan is niet meer boos. De kippen scharrelen weer vrolijk rond en de geit maakt grappige dansjes in de wei. En Brutus, die is niet meer zo verlegen. Het lijkt wel alsof hij door dit hele avontuur veel meer zelfvertrouwen heeft gekregen.
Als jullie ooit langs een boerderij lopen en je hoort de dieren vrolijk zingen, dan ben je vast in de buurt van de boerderij van boer Bertus en zijn vrouw.
Zo zie je maar als je samen iets onderneemt en oefent kan je iets moois bereiken.